KOUDENBURG
Menu
De Belgen waren volgens Caesar de naaste buren van de Germanen die aan de
overzijde van de Renus wonen. En de Germanen woonden niet in Duitsland, wat latere
historici ervan gemaakt hebben, maar in het Germania van Tacitus wat
Frans-Vlaanderen was. Het gebied van de Belgen begint bij de uiterste grens van dat
der Galliërs (dat was de Marne en Seine), reikt tot aan de benedenloop van de Renus
en strekt zich uit naar het noordoosten. De Romeinse en later de klassieke Renus was
niet de Rijn, maar de Schelde/ l'Escaut.

De Morini woonden rondom Terwaan, dat hun hoofdstad was. De Suevi woonden in
de omgeving van Kortrijk.


Toen in de eerste eeuwen van onze jaartelling West-Germaanse stammen zich in het
gebied kwamen vestigen, werden die als Toxandriërs (of Toxandri) gekend. Het gebied
zou door de Romeinen Taxandria genoemd zijn omdat er veel venijnbomen (Latijn:
Taxus) van goede kwaliteit waren. Zij gebruikten het taxushout om onder meer bogen
van te maken. Iets oostelijker, ongeveer in het huidige Limburg, woonden in de eerste
eeuw v.Chr. de Eburonen wat 'Taxusboeren' zou betekenen.[1]

In de vierde eeuw vestigden er zich Salische Franken die van hieruit hun macht
zouden uitbreiden. De Salische Franken leefden voor de Grote Volksverhuizing rond
de IJssel, maar zij verplaatsten zich aan het einde van het West-Romeinse Rijk naar
Brabant en veroverden van daaruit Gallië.

De Franken namen de vrijheid om de gegeven toestemming iets ruimer te interpreteren
en bezetten al snel de hele provincie Germania Inferior (het hele huidige Nederland
beneden de rivieren, België en het huidige Rijnland), waarbij de Romeinse en
geromaniseerde bewoners op de vlucht gingen of werden onderworpen aan de
nieuwe Frankische elite. Hun machtscentrum vestigden ze in de stad Doornik. Hun
expansie richtte zich vervolgens verder op het nog steeds welvarende gebied in het
zuiden, en zo veroverden de Merovingische koningen geleidelijk aan Gallië tot aan de
Seine.

Frankisch in het Nederduitse taalgebied
Legenda:
██ Nederfrankische dialecten in Nederland en België
██ Nederfrankische dialecten in Duitsland
██ Westmiddelduitse (centrale, Rijnfrankische) dialecte


In de vijfde eeuw woonden de Franken in een gebied tussen de Weser en de Rijn (zie
figuur 1.) Vanuit dit gebied is de Frankische trek naar het zuiden begonnen.

Frankisch in het Nederduitse taalgebied
fig 1. in grijs; het woongebied van de Franken in de vijfde eeuw. In rood; de maximale
uitbreiding van de Frankisch/Germaanse taal na de vijfde eeuw. Zelfs tot ver in
Noord-Frankrijk! (2)
Tot het midden van de vijfde eeuw blijven de Franken trouwe bondgenoten van de
Romeinen. Rond 445 n.o.j. vecht de Frankische koning Chlogio tegen de Romeinen in
Vis-en-Artois. Chlogio is de enige Frankische leider uit het midden van de vijfde eeuw
wiens naam we kennen. Volgens Gregorius van Tours is hij een voorouder van de
Merovingen. Chlogio woonde waarschijnlijk in Tongeren. Hij veroverde eerst Kamerijk,
en vervolgens het hele gebied tot aan de Somme (zie figuur 2).

In de eerste helft van de achtste eeuw bereikt de Saksische uitbreidingsdrift zijn
maximum. In het onderstaande kaartje zien waar, in de 9e eeuw, Saksische dialecten
gesproken worden.
Het Oudsaksische taalgebied in de 9e eeuw.

Het rode gebied is in de vroege middeleeuwen onder de Saksisch invloedsfeer komen
te vallen. Dit kan door het sluiten van stammenverbonden gebeurd zijn, of door
verovering. Dat de meeste bewoners in dit gebied niet dezelfde zijn als de Oudsaksen
uit het noorden mag duidelijk zijn. De historische bronnen over deze
uitbreidingsperiode zijn schaars.